Praca uszczęśliwia

Czy warto pracować zdalnie?

Większość ludzi, z którymi spotykam się w życiu codziennym, uważa, że chciałoby pracować zdalnie w zaciszu swojego domu.  Ich argumenty co prawda są przekonujące, gdyż kilkugodzinne tkwienie w korkach podczas dojazdów do pracy, wczesne wstawanie i codzienne spotkania z szefem nie należą do rzeczy najprzyjemniejszych, ale czy na pewno praca zdalna nie ma żadnych wad?

Istnieją zawody, dla których praca stacjonarna  jest wręcz idealną formą, a specyfika wykonywany obowiązków pozwala takim osobom pracować w domu. Do takich prac zalicza się m.in.  pracę na stanowisku księgowej, która musi dokładnie sprawdzić każdą fakturę. Pracę specjalisty IT oraz informatyka, który może pracować w domu nad nowych oprogramowaniem, a także spedytora, który kontroluje przebieg transportu przed ekranem własnego komputera.  Biorąc pod uwagę powyższe zawody, nie mamy wątpliwości, że praca zdalna po prostu pomaga im właściwie wykonywać zadania, a także zwiększa ich efektywność.

Warto jednak podkreślić, że praca zdalna ma również swoje wady. Po pierwsze ludzie, którzy pracują zdalnie, muszą odznaczać się samodyscypliną oraz niezwykłą odpowiedzialnością. Ponadto brak bezpośredniego kontaktu osobom pracującym zdalnie z innymi pracownikami oraz przełożonym utrudnia komunikację, oraz przepływ informacji. Nowi pracownicy, którzy rozpoczynają pracę zdalną, muszą mieć na uwadze fakt, że nie zawsze będą  mogli liczyć na pomoc kolegów, a także na to, że ich rozwój zawodowy może zostać ograniczony.

Praca ludzka w epoce pozytywizmu

W epoce pozytywizmu praca człowieka odgrywała nadrzędną i szczególną rolę.  Epoka ta przedstawia pracę ludzką jako element niezbędny w życiu i funkcjonowaniu każdej jednostki oraz całego społeczeństwa.  Chyba każdy z nas pamięta z lekcji języka polskiego dwa pojęcia, które stanowiły główny element pracy w tamtejszym okresie.

Pierwszym z nich jest pojęcie pracy organicznej, zgodnie z którym społeczeństwo utożsamiane było z organizmem, którego każdy nawet najmniejszy organ musi prawidłowo funkcjonować. Z pracą organiczną związane jest również pojęcie utylitaryzmu, czyli wykonywania swojej pracy dla wspólnego dobra. Założenie to miało na celu zmotywować jednostki do pracy dla dobra ogółu, a ściślej ujmując bycia użytecznym dla państwa.

Kolejnym ważnym pojęciem w epoce pozytywizmy było określenie pracy u podstaw. Termin ten zakłada, że państwo powinno edukować oraz uświadamiać najniższe warstwy społeczne w celu zmotywowania ich do pracy, która przyniesie korzyści dla całego narodu.

Epoka pozytywizmu to przede wszystkim kult pracy ludzkiej. Praca wykonywana przez jednostki stanowiła podstawowe kryterium ich wartości, celem pracy ludzkiej było bowiem nie tylko własna satysfakcja i dobrobyt,  ale również wzbogacenie się państwa.

Pozytywistyczne podejście do wykonywania pracy znajduje również   odzwierciedlenie w czasach współczesnych. Pomimo tego, że praca służy człowiekowi do zaspokajania jego podstawowych potrzeb, ma również ogromne znaczeniu w życiu i funkcjonowaniu całego społeczeństwa oraz państwa.

Jak wyglądała codzienna praca ludzi w średniowieczu?

Praca w czasach starożytnych uległa zdecydowanej poprawie. Duży wpływ na kondycję gospodarczą w zachodniej Europie miało zastosowanie nowoczesnych technologii. Dostrzegalne były zmiany w rolnictwie. Wykorzystanie innowacyjnych jak na tamte czasy sprzętów takich jak dwupolówka  spowodowało zwiększenie produkcji, a następstwem tego był rozwój handlu i gospodarki danego kraju. Produkcja rzemieślnicza również przeżywała swój rozkwit.  Tamtejsi rzemieślnicy udoskonalili swoje umiejętności w obróbce metali, kamienia, w tkactwie, oraz w wielu innych przydatnych dziedzinach.  Nie każdy mógł jednak pracować w tym charakterze, gdyż praca rzemieślnika wymagała od osób trudzących się tym zawodem wyjątkowych zdolności manualnych  oraz technicznych.

Różnorodność wykonywanej pracy w czasach średniowiecznych zasadniczo wpłynęła na podział zawodów na typowo miejskie oraz wiejskie.

Do pracy wykonywanej na wsi należało głównie rolnictwo.  Miasto zaś dawało zdecydowanie więcej możliwości znalezienia określonej pracy. Różnice społeczne były bardziej widoczne w miastach, to właśnie w ośrodkach miejskich doszło do sprecyzowanej specjalizacji zawodowej. Prawo do podjęcia określonej pracy zarobkowej należało tylko do wolnych obywateli.  Zaskakujące jest dla nas to, że w czasach średniowiecznych nie każdy mógł zostać kupcem, zawód ten należał do wybranych ludzi, którzy albo mieli korzenie kupieckie, albo po prostu pieniądze i wysoką pozycję społeczną.

Dobrze opłacanym zawodem w tamtych czasach był rzemieślnik budowlany oraz stolarz. Wykwalifikowany pracownik trudzący się tym zajęciem mógł otrzymać wynagrodzenie porównywalne do zarobków prawnika czy lekarza. Pracą dla wybranych była posada w urzędzie miejskim na stanowisku pisarza miejskiego. Urzędnicy nie tylko otrzymywali wysoką pensję, ale również pozapłacowe świadczenia takie jak odzież, wyżywienie, a nawet mieszkanie i opał.

Na tle przybliżonych zawodów przewrotny jest  fakt, iż wykształceni profesorzy otrzymywali tak niskie wynagrodzenia za swoją pracę, że niejednokrotnie utrzymywali się z wpłat studentów. Jak widać  praca w czasach średniowiecznych, całkowicie odbiega od naszych współczesnych wyobrażeń. Wybiórczość wykonywanych zawodów, nieadekwatne płace oraz dyskryminacja to tylko nieliczne z paradoksów, jakie ukrywa ta epoka.

Praca i jej początki

Dokładne zrozumienie istoty pracy wiąże się z jej analizą oraz poznaniem mechanizmów, które ją kształtowały na przestrzeni dziejów. Już w czasach starożytnych praca i wszelkie czynności z nią związane stanowiły ważny element życia człowieka.

Pojęcie pracy pojawia się już w mitologii greckiej i  to właśnie z niej zaczerpnięto  używane przez nas po dziś związki frazeologiczne. Każdy z nas zna pojęcie syzyfowej, tytanicznej czy herkulesowej pracy, które odzwierciedlają trud oraz wysiłek wkładany w wykonywaną pracę.

Również Pismo Święte porusza kwestie związane z pracą fizyczną człowieka. Według Biblii praca człowieka jest niezmiennie szanowana i stanowi główne zajęcie człowieka. Tak więc praca jest nie tylko czynnością dzięki, której wytwarzamy odpowiednie dobra i zaspokajamy potrzeby, ale jest elementem niezbędnym, który nadaje sens życia każdego człowieka.

Pojęcie pracy w starożytności zyskało również negatywny wydźwięk ze względu na pracę niewolniczą. Niewolnicy w czasach starożytnych traktowani byli jako ludzie wybrakowani, pozbawieni praw, których głównym i nadrzędnym celem była praca na rzecz ich Pana. Być może to właśnie czasy starożytne w dużym stopniu wpłynęły na postrzeganie pracy. Z jednej strony praca może być sposobem na życie, elementem konstruktywnym, który przynosi pewne korzyści z drugiej zaś obowiązkiem i przykrą koniecznością.

Lekka praca umysłowa?

Czy aby na pewno praca umysłowa należy do lekkich i przyjemnych? Czy nie jest to złudne wrażenie tych, którzy na co dzień wykonują pracę typowo fizyczną?

Stanowiska związane z pracą czysto umysłową należą do jednych z najbardziej pożądanych i popularnych w naszym kraju. Rosnąca liczba absolwentów szkół wyższych za cel i główne zadanie stawia sobie zdobycie posady, która wyklucza wykonywanie jakichkolwiek zadań fizycznych.

W rozumieniu stricte biologicznym praca umysłowa jest pracą angażującą w pełni centralny układ nerwowy człowieka. Z wykonywaniem tego rodzaju pracy związany jest wysiłek psychiczny, który uaktywnia się w procesie odbioru informacji, podejmowania decyzji, a także wykonywania  zadań, które charakteryzują się zmiennością, złożonością i niezwykłą dokładnością. Warto dodać, iż praca umysłowa może przybierać formę twórczą, odtwórczą, a także pomocniczą.

Powszechnie praca umysłowa kojarzona jest z pracą lekką i przyjemną. Praca, która może być wykonywana tylko i wyłącznie przez ludzi o wyższym wykształceniu i kwalifikacjach. Należy jednak podkreślić, iż praca umysłowa bywa niejednokrotnie bardziej męcząca od pracy fizycznej. Wymaga ona od pracowników dużego skupienia oraz koncentracji. Dodatkowo negatywny wpływ na wykonywanie obowiązków stricte umysłowych ma bardzo szybkie tempo pracy, które wymaga od pracowników podejmowania decyzji w sposób natychmiastowy.

To właśnie stres i natłok obowiązków powoduje, że umysł człowieka jest przepracowany, co wiąże się z odczuwaniem zmęczenia porównywalnego do zmęczenia typowo fizycznego.

Ponadto praca „przy biurku” jest bardzo niezdrowa dla naszego organizmu, który nie jest przystosowany do przyjmowania jednej pozycji oraz braku ruchu. Dodatkowo praca przed komputerem nie tylko negatywnie wpływa na nasz wzrok, ale również w dużym stopniu obciąża nasz kręgosłup. W tym wypadku bardzo ważne jest stosowanie się do wszelkich przepisów BHP oraz zadbanie o stworzenie ergonomicznego stanowiska pracy dla swoich pracowników, aby w pełni zadbać o ich komfort oraz zdrowie.

Ciężka praca fizyczna

Definicja pracy fizycznej sprowadza się do określenia jej jako czynności wykonywanych przy jednoczesnym obciążeniu układu mięśniowego oraz centralnego układu nerwowego pracownika. W tym wypadku układ nerwowy człowieka w wykonywaną pracę jest zaangażowany poprzez podejmowanie decyzji oraz dokonywanie konkretnych spostrzeżeń dotyczących pracy.

W potocznym znaczeniu mianem pracy fizycznej określa się pracę, w której występuje przewaga elementów angażujących pracę mięśni. Warto podkreślić, iż udział wysiłku umysłowego w pracy fizycznej jest zdecydowanie większy niż kilka dekad temu. Jest to spowodowane mechanizacją oraz rozwojem technologii, gdyż w dzisiejszych czasach to maszyny w głównej mierze przejmują pracę, która wymaga dużego wysiłku fizycznego.

Jeszcze kilka dekad temu tylko praca fizyczna była zaliczana do prawdziwej pracy, gdyż to właśnie ona dawała prawdziwe, mierzalne oraz materialne efekty. Zmęczenie pracą utożsamiane  było tylko i wyłącznie z wykonywaniem ciężkiej pracy fizycznej, która w żaden sposób nie mogła być porównywalna z pracą stricte umysłową.

Dokładniej sprecyzowane elementy, które definiują pracę fizyczną, zostały opracowane przez orzecznictwo ZUS, które wyodrębnia prace  bardzo lekkie, lekkie, średnio ciężkie, prace ciężkie oraz prace bardzo ciężkie. Wobec każdej kategorii podane są określone zawody, które odpowiadają odpowiednim kryteriom. Do głównych kryteriów podziału należy przede wszystkim wydatek energetyczny pracownika, który musi przeznaczyć na wykonywane przez niego obowiązki a także rodzaj i ciężar narzędzi, którymi dysponuje podczas wykonywania pracy.

Praca pracy nie równa…

Zastanawiając się nad pojęciem pracy, bardzo często przychodzi nam na myśl wyodrębnienie prac typowo umysłowych jak i tych fizycznych. Natomiast w przepisach dotyczących prawa pracy tak naprawdę nie występują żadne kategorie, które jasno i precyzyjnie określają rodzaje wykonywanych prac.

Zróżnicowanie pod względem fizycznym i umysłowych jest pojęciem dosyć umownym i używane jest tylko i wyłącznie w potocznym określeniu wykonywania danego zawodu. W przepisach prawnych występuje jedynie kategoryzacja pod względem stanowisk biurowo-administracyjnych oraz robotniczych.

Tak naprawdę podział na prace typowo fizyczne oraz typowo umysłowe jest istotnym elementem z punktu widzenia czystej fizjologii człowieka, oraz ergonomii pracy.

Warto jednak dodać, iż podział ten ma niebagatelny wpływ na obciążenia, które następują w związku z wykonywaniem określonych obowiązków. Do najczęstszych obciążeń należą głównie:

• Obciążenia fizyczne, które są głównie spowodowane poprzez pracę mięśni
• Obciążenia psychiczne, które są wynikiem długotrwałego zaangażowania procesów myślowych
• Obciążenia nerwowe, wynikające ze stresujących warunków pracy zarówno tych materialnych, jak i niematerialnych

Postawa człowieka wobec pracy

Praca jest nieodłącznym elementem życia każdego człowieka. Wykonywanie określonych czynności zawodowych w znaczącym stopniu wpływa na życie oraz samopoczucie człowieka. Jednakże wielu ludzi podchodzi do swojej pracy jako do przykrej konieczności, która muszą wykonać.

Miejsce wykonywanej pracy nie dla każdego będzie spełnieniem marzeń, a wynagrodzenie nie zawsze będzie odpowiednie do wykonywanych obowiązków.

Aby dokładnie zrozumieć każde stanowisko, warto zastanowić się nad głównymi postawami wobec pracy. Pierwsza postawa wiąże się z nastawieniem punitywnym  wobec pracy. Słowo punitywny zaczerpnięte zostało z języka łacińskiego od słowa punire i oznacza karać. Postawa ta jest ściśle związana z postrzeganiem pracy jako przymusu. Nie mówimy tutaj o pracy niewolniczej, ale o legalnym zatrudnieniu pracownika, który nie jest usatysfakcjonowany z wykonywanych obowiązków. Postawa ta najczęściej rodzi się u ludzi wykonujących pracę fizyczną oraz u tych, którzy mają stosunkowo niskie wykształcenie.

Kolejna postawa ma charakter instrumentalny. Polega na traktowaniu pracy jako głównego środka do zaspakajania swoich potrzeb. Postawa ta pomaga pracownikom wyzbyć się indywidualnych rozważań na temat wykonywanej pracy i skupić się tylko i wyłącznie na kwestiach zarobkowych.

Ostatnią z postaw wobec wykonywanej pracy ma charakter autoteliczny. Termin ten zaczerpnięty został z  języka greckiego od słów autos, czyli sam oraz telos tzn. cel. Jest to chyba najbardziej pożądana postawa,  ponieważ opiera się ona na traktowaniu wykonywanej pracy jako wartości samej w sobie. Praca w tym wypadku jest nadrzędnym celem, który pomaga jednostkom w rozwoju oraz samorealizacji.

Pracować etymologia i znaczenie słowa

Termin pracować według słownika języka polskiego oznacza wykonywanie czynności mających na celu realizację zadań lub zamierzeń. 

W tym artykule zamierzam przyjrzeć się pojęciu pracy jako wykonywaniu pewnych czynności  zawodowo.

Dokładną charakterystykę sformułowania pracować warto rozpocząć   od słowa praca, od jego dokładnej analizy oraz  zaznajomienia się z etymologią tego terminu.

Słowo Praca kojarzy nam się w sposób dosyć pejoratywny. Powodem tego może być pochodzenie tego terminu. Jego źródła  można doszukiwać się w języku czeskim tj. práce, które dosłownie  oznacza robotę oraz trud zaś  staroczeskie słowo  prácě   odnosi się do utrapienia, a nawet cierpienia.

Sama definicja pracy jest bardzo rozległa i dotyka wielu elementów.  Określenie pracy odnosi się do świadomej oraz celowej działalności człowieka, która zmierza do wytworzenia określonych dóbr materialnych i niematerialnych. Praca uważana jest jako nieodłączny element życia człowieka, jest podstawą, a nawet warunkiem istnienia i rozwoju danej jednostki.

Warto także zapoznać się z pojęciem pracy w rozumieniu ekonomicznym oraz socjologicznym. Praca w tym wypadku to proces bardzo złożonej aktywności zarówno fizycznej, jak i umysłowej. Celem pracy w tym kontekście jest przeobrażenie środowiska w taki sposób, aby zwiększyć szansę na przetrwanie bytu ludzkiego. Ogólnie mówiąc, jest to  proces podczas, którego człowiek za pomocą narzędzi przekształca przedmioty danej pracy, przystosowując je do potrzeb. Aby dokładnie zrozumieć ten proces, wystarczy wyobrazić sobie człowieka prehistorycznego, który przy użyciu kamienia wytwarzał ostrze aby upolować zwierzynę.

Z biegiem lat pojęcie pracy zaczęło odnosić się do wielu innych czynności, które mają prowadzić do zaspokojenia ludzkich potrzeb w sensie ekonomicznym  Jest to ściśle związane z rozwojem społeczeństwa zarówno pod względem technologicznym, kulturowym jak i gospodarczym.

Stosunek pracy

Pracownik podejmujący pracę po raz pierwszy powinien znać podstawowe kwestie związane z pracą jako czynnością, którą w pełni określa Kodeks pracy.

Praca w rozumieniu kodeksu jest świadczeniem  wykonywanym przez pracownika na rzecz pracodawcy, w ramach łączącego ich stosunku pracy.  Aby stosunek pracy przebiegał w sposób legalny i prawowity, stosunek pracy musi odznaczać się kilkoma ważnymi cechami.

Po pierwsze stosunek ten musi przebiegać w sposób dobrowolny.  W potocznym rozumieniu oznacza to, iż nikt nie może nas zmusić do wykonywania pracy, decyzja o podjęciu zatrudnienia należy tylko i wyłącznie do nas samych. Kolejnym elementem jest wykonywanie pracy osobiście. Praca nie może być świadczona za pośrednictwem osób trzecich, chyba że w umowie podpisanej przez strony znajduje się inny zapis.

Kolejny element dotyczy  podporządkowaniu się pracodawcy. Mowa tu o wypełnianiu wszelkich poleceń wydawanych nam przez kierownictwo. Obowiązkiem pracownika jest podporządkowanie się regułom i normom panującym w miejscu wykonywanej pracy.

Następną cechą, która w sposób oczywisty charakteryzuje stosunek pracy, jest jej odpłatność.  Pracownik, który wykonuje swoja prace w ramach stosunku pracy, powinien być zawsze wynagradzany. Ostatni element to ryzyko, które ponieść może pracodawca. Jest to ściśle związane z odpowiedzialnością, jaka spoczywa na pracodawcy w momencie, kiedy zatrudnia pracowników.

Wykonywanie pracy zawodowej jest ściśle związane z  regulacjami prawnymi. Postawmy się na  miejscu pracodawcy, którego pracownik nie słucha i nie wypełnia jego poleceń. To oczywiste, że pracownik ten szybko otrzyma wymówienie. Jeszcze trudniej jest wcielić się w role pracownika, który po miesiącu pracy nie otrzymuje wynagrodzenia.

Wobec tego  pominięcie nawet jednego z wyżej wymienionych elementów stosunku pracy, bez wątpienia  doprowadzi do rezygnacji którejś ze stron.